MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SEVDA KOYDUM GÖBEK ADINI YALNIZLIĞIN
Süleyman Karacabey

SEVDA KOYDUM GÖBEK ADINI YALNIZLIĞIN



Varlýðýna adanmýþ her nefesine
Aþkýn ile yazýlmýþ meçhul bir cümleyim
Ümitsiz türkülerle aðlýyor yüreðim gittiðinden beri
Yakut taneleri gibi ýþýldýyor hayalimde gülüþlerin
Ölümden bin betermiþ yar hasretin
Sinemi kor alevlerle yakan yalnýzlýðýndayým.
Göbek adýný sevda koydum sensiz geçen her zamanýn
Bir çocuk gibi büyütüyorum beþiklerde
Koruyarak soðuktan,kýþtan ,kýyametten
Üþümesin diye kuþlarýn kanadýndan
Saklýyorum her güneþin rüzgarýndan seni.

Hasretini;
Ninnilerle uyutuyorum geceler boyu
Baþ ucunda bekliyorum
Ýlmek ilmek çile olsa da bana,sevdiðim
Yinede ihanet etmedim yalnýzlýðýma
Yalnýzlýðýmda nankör deðil bana
Zorlansa da kimi zaman yaþam adýna hücrelerim
Aklýmýn dönemeçlerinde kör karanlýklarda boðulsam da
Kazaya uðramasýn diye hoyrat duygularým
Elde mavzer nöbetlerde bekledim
Yalnýzlýðýma ihanet etmedim.

Ayrý zamanlarýn her takviminde
Yasak kelimeler günahkarca dökülür dudaklarýmdan
Hüzne ikametli hislerim yoldaþým olur
Sýkýldýkça caným saçlarýný tararým hasretimin
Kimi zaman allýk sürer yüzüne hayalinin
Kimi zaman göz yaþlarýmla yýkarým açtýðýn yaralarýmý yüzünü
Ve bana kalan
Katmerli bir yalnýzlýktýr,gözümden düþen her damla nem

Ah yar;
Ya mülteci olayým göz nuruna
Yada beni de götür yanýnda diyarlarýn en güzeline
Her nereye olursa olsun senin olduðun her mekan güzel
Varlýðýný arar oldum sabra sevdalý yalnýzlýðýmda
Ve sabrýn her rengine boyadým naftalin kokan odamý
Kahkahalarýn tokat tokat vururken duvarlarýma
Rüzgarýnla açýlan kapýmdan içeriye süzülürsün sandým
Yanýldým,hayaline daldým
Oysa
Geçen zaman içinde kaç gece geçti saymadým da
Her geçer gecede kaç bakýþýna mendil salladým bilinmez
Kaç gece yüreðini hissedip aðladým bilinmez

Ah yar,
Sevda koydum göbek adýný yalnýzlýðýmýn
Bir rutubetli bakýþtý gözlerime düþen
Bir deli borandý aklýma giren
Bir afet-i leb-i Gülþen di beni yakan
Yýldýz yýldýz parlayan güzel gözlerindi öldüren
Her batan güneþimden sonra aydýnlanan gecemin mirasý oldun
Aklýmda kalan sen
Düþüncemde yalnýz sen
Nefesim,kaným,caným sadece sen
Her sabahýmýn ýlgýt ýlgýt esen meltemi
Her akþamýmýn kýzýllýðý sensin
Lal dillerim artýk suskun aþkýn dergahýnda
Göbek adýyla yaþar oldum yalnýzlýklarýmý
Zifiri bir cümle zannetsem de kendimi
Aydýnlýk kelimelerle yazarým adýný
Ve bilesin ki yar…
Sana ulaþan saman yoluna koydum baþýmý
Gideceksen gayrý ezde geç
Ya da, yada tez gel ait olduðun yere.


Süleyman KARACABEY

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.