Bir ses var içimde bizim oralardan, Geçmiþ zamandan kalma. Eski zamanlarý anlatýr bana… Dingin denizlerde Yýllarca süren azgýn fýrtýnalarýn sesi! Daðlarý vuran karakýþta, Yollarýmý kesen tipinin sesi…
Bir ses var içimde… Her baharda, Karlý köy yamaçlarýndan çaðlayan, Coþkun ýrmaklarýn sesi… Þairliðimi anýmsatýyor bana, Yaþama dair, Sevgiye dair, Kardeþliðe dair, Þiirler yazdýðýmý geçmiþ yýllarda…
Bir ses var içimde… Daðlara söylediðim türküler yankýlanýyor Yalçýn kayalýklarýnda Yukarý Harþit vadisinin…
Bir ses var ki içimde… Ses deðil, Tam kýrk yýldýr kulaklarýmda yankýlanan Bitmeyen bir çýðlýk… Bir kýþ günü veya bahara yakýn bir zamanda, Sabaha karþý, Eþkýyanýn kalleþ kurþunuyla, Irmak boyuna düþen On iki yaþýndaki Yusuf’un sesi…
Bir ses var içimde Bizim oralardan kalma… Sen nereden bileceksin ki, O sesin neler anlattýðýný? Yaþanmýþ zamaný anlatýyor bana! Dinliyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.