korkak de,aþaǧýlýk de, yeterki yüreǧimin senin ihanetin için çarptýǧýný bil, dokunuþlarda zaman hüzünü siler sanma, yar senin elinden çekmediǧim kalmadý, adýmý bir daha asla anma, senin acýmana ihtiyacým yok, yarama kangren desem gönül senin için kangren olmaktan usanmadý, yeterki, acýyorum, ona eyvah deme, çünkü ben, insaným, derisi yüzülen Nesimi’yim, aþk sevdasýndan yaralanmýþ Pir Sultan’ým iplerde sallanmýþ sevgim al al olup, yüreǧimde pullanmýþ, meteliksiz gezmiþim, Frankfurt sokaklarýnda, aþka sitemkar isyanlarla, meydan okumuþum akþamlara dokunuþlarýmla, domun yanýbaþlarýnda korkak de, aþaǧýlýk de, seni sevdiǧim için, sakýn ama bana acýyarak eyvah deme… benim sevda yüreǧim seninkinden daha temiz benim için boþuna inleme… bu son kaybediþin dönüþü olmayacak geri, ister þahýmerdan ol, istersen de peri kazanamayacaksýn bir daha asla beni, seni bir daha görmek yerine ölüm benim için seçenek tercihi.
Hasan Hüseyin Arslan, 20.12.2008, Dom Cafe, saat 22:20, Frankfurt am Main
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Arslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.