dostluǧa doǧru felaketlerden habersiz büyüyerek atýyor hayata ilk adýmlarýný, bir temmuz sýcaklýǧýnda… bu nehirin kýyýlarýnda bir kadýn gülümseyerek tutuyor onun elinden, yaþam akýyor bira içerek, oturup onu seyrederek gülümseyen babanýn gözlerinden
hayat akýyor buram buram bu nehirin suyu gibi bu çocuǧun yüzünden, ah hayat, aaah alam seni de sineme vuram bu pazarýn coþkunluǧunda, siyah kývýrcýk saçlarýna… yüreǧimi saram, sunuþlarla ellerini dua eder gibi semaya açan ey yürüyen güzel bebek bu temmuzun sýcaǧýnda hayat feda olsun sana…
Temmuz 2004 yýlýnda Almanya’nýn Mainz Kentinde ve bu Kenten geçen nehir kýyýlarýnda yaptýǧým bir gezintide o an gördüǧüm bir çocuga yazmýþtým bu þiiri.
Hasan Hüseyin Arslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Arslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.