Yanlızlık II

bundan sonra sen benim
ebedi arkadaþýmsýn
seni terk etmeyeceǧim ölene kadar
hiç bir kadýnda doldurmayacak yerini,
birlikte belirlediǧimiz için
kader çizgilerimizi,
kurþun kalemimide sayarsak
bizde oluyoruz bir üçüz,
kaǧýtlar anne, kalem ise baba
satýrlarý yazmaǧa uǧraþan hüseyin ise,
yavru bebek henüz senin kollarýnda…
bir de en yakýn olduǧum ölüm,
gizli sevdamdýr hep içimde
bundan sonra sen benim
ebedi arkadaþýmsýn
seni gönüllü terk etmeyeceǧim;
Emine, Funda, Merve ve Fadima’yla
hele o yüreǧimi yakan,
mendebur ise zehir kusar,
her hatýrlayýþmda hafýzama…
seni gönüllü terketmeyeceǧim
biz bir dördüz olacaǧýz,
yeni, meþeden yapýlmýþ masamla,
vucut bulacaksýn sen,
yeni aldýǧým Samsung
bilgisayarýmýn tuþlarýnda…
düþüncelerim ise amade,
tetikte bekleyen,
asker gibi hazýrolda…
iyi ki varsýn diyorum,
en azýndan yanlýz deǧilim,
milyarlarý bulan,
iki ayaklý sürülerle dolu þu dünyada
servetimde yok ki kalsýn,
öldüǧümde mirasçýlarýma
kendimi hediye edeceǧim
eǧer kimse kaldýrmaz ise güzel naaþýmý,
doymak bilmeyen karýncalara,
bir daha ihanetin gölgesi bile
dokunmayacak bana…
bundan sonra sen benim ebedi arkadaþýmsýn
tanýklýǧýnla adým baþý sen bana
geçme istemiyorum içimden,
sahip olmak için,
yeni bir dünyaya…
dünde sabah saat yedide,
uyandýrdý birisi beni telefonuyla…
sadece soluǧunu duydum,
tenezzül etmiyordu benimle konuþmaǧa,
bastým aǧýz dolusu küfürü,
aylar sonar bird aha…
tutkulara yenik düþtüm,
sevgiye boyun eǧen köle ruhumla,
kostümüm þiirlerim, kaþýǧým kalemim,
servetimse kelimelerim oldu þimdi hayatýmda,
bereket versin son derece lüks bir de,
lamba aldým halojenliymiþ,
bir odalýk cehennem þimdi döndü adeta cennete…
biliyorum, aslýnda o kadar yanlýz da deǧilim,
arada sýrada el de sallýyorum sýfýrbirellisekiz tramvayýna,
sürekli uǧuldayan küçük buzdolabýmda,
sanki benimle konuþur gibi yirmidört saat çalýþýyor adeta,
seni iyi tanýyorum artýk,
sadýk tek dostum oldun þimdi,
dalgalanan sitemkar bulanýk ruhuma
perde desen ne gezer bu evde,
geçenlerde utandý Fadima,
benimle yorgan altýna girmeǧe,
karþýdaký yüksek binalardan
birisi bizi görür diye…
gelde haber anlat þimdi,
su asi ruhlu zebaniye,
iþte o gün seni terkettim,
sadýk dostum sadece bir geceliǧine,
ama ölümüne sözveriyorum,
gideceǧiz birlikte ebediyete…

21.12.2008 Marburg Þehiri Lahn Nehiri kýyýlarýnda yaptýǧým bir Pazar günü gezintisi sýrasýnda kaleme aldým ve trenle eve dönürken son þeklini vererek bu duruma getirdim. Þiir hiç bir kimseye yönelik olarak yazýlmamýþtýr, ama hedefi sanýrým içeriǧinde gizli olsa gerek.

Saygýlarýmla, Hasan Hüseyin Arslan,
Sosyal Medyada Paylaşın: