Sesin Gölgesi

yüzünü býrakýp suyun üstüne
gidiyorsun sessizce yüreðinin sesine
sökük ceplerinde
ýsýttýðýn ellerine birikirken hüzün
dilinde tökezleyen sözcükleri fýsýldarsýn
gecenin kulaðýna gizliden gizliye
kaçýrýrsýn efkar tüten gözlerini
aðladýðýný kimse görmesin diye…


hayatýn acý tokadý inerken yüzüne
irkilir ay sesinin iniltisinden
kan kusup nar suyu içtim dersin
vakurla karýþýk tebessümle...
koparken yüreðinde fýrtýnalar
acý haykýrýþýný bastýrýrsýn içine
aðladýðýný kimse bilmesin diye…


berduþ akþamlarýn
kaygan zemininde tökezlersin
kapaklanýrsýn yüzükoyun…
acýlarla yüz yüze gelirken
küfredersin yazgýnýn böylesine
derin iç çekiþlerin kulaðýný bükersin
aðladýðýný kimse duymasýn diye…


enlemi kýrkbir olan gri kenti
kýrkbir kere arþýnlarken
karanlýk ruhuna fener olan
ýþýðýn sesine doðru gidersin
yitirdiðin yüreði bulursun ümidiyle...





Sosyal Medyada Paylaşın: