Kan ve Gül

Zamanýn ortasýndan geçen nehir duru deðildi, bulandý
Yaþamýn kýyýsýna tutunurken, elimde yaðmurlarla öpüþen anýlar kaldý
Kanayan yýldýzlarý toplamakla geçti ömrüm, avucumda çizgiler aðladý
Hayaline çarpan rüzgarla harlandý yüreðimdeki alev, düþler yandý


Yaralandým,kanadým, baþka bir g(s)öz aramadým…



Hüzün denizinin suskun, karanlýk sularýna bulandým
Ayrýlýk büyüttüm hücrelerimde,infaz edilirken aþk çaresiz kaldým
Damarýmý yýrttý çýðlýklar,kurudu içimde deniz,kaderime aðladým
Kanayan gül suya eðildi,suya kor gözlerin düþtü,buðularýnda yandým


Baþka bir g(s)öz aramadým,yaralandým kanadým…


Usumun paradokslarýna sýðýnan hayaller buz tuttu,dön artýk sular bulanmadan
Hafýzamda kangren oldu umutlar, dön artýk gece gözlerime acýlar rehin kalmadan
Sarý sabýr büyüttüm saðýr mýsralarda,dön artýk göðümde bulutlar kararýp aðlamadan
Bir yaprak düþtü canýmdan,dön artýk gün geceye varmadan,ruhum ateþlerde yanmadan


Kanadým,yaralandým,baþka bir g(s)öz aramadým…



AA
Sosyal Medyada Paylaşın: