Ve
-Başlıksız-
Ey þâir! kulak ver, dinle sözümü,
Yabancý makamdan çalma borunu…
Haydi anlat bana, kendi özümü,
Göster, nasýl söyler Yunus torunu…
Yiðide destan ol, mazluma aðýt,
Sevinçleri artýr, gamlarý daðýt.
Hem ruhu okþasýn verdiðin öðüt,
Hem de kolay kýlsýn iþin zorunu…
Ülkene sahip çýk, üzme ceddini,
Hadden habersize, bildir haddini.
Düstur belle her tür þerrin reddini,
Seni de incitsin dostun sorunu…
Her çizgin þeytaný kahredici hat,
Senin yaptýðýn da bir nevi cihat.
Unutma, doðruluk bazen kabahat,
Almalýsýn göze, gözün morunu…
Ýnsan tek baþýna, tamýn yarýsý,
Tâlihin elinde belli gerisi.
Çalýnca kapýný sevda perisi,
Hece hece tüttür, yürek korunu…
Övgüde, yergide ölçüyü gözet,
Kalmasýn kalbinde zerrece tezat.
Velhasýl kardeþim, çok söze özet,
Hak yolundan koþtur her dem dorunu…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.