"Sevmek ölmekten beterdir" derdi de inanmazdým ben dosta, Ben kaç kez öldüm, kaç kez gömüldüm topraða. Unutmaya çalýþtýkça yüzleri, birer birer yazýldý hafýzama, Ah be kahpe dünya, bir tek beni mi gördün hayatta?.. Sefil bir rüzgarda savrulup duruyorum, Kendini insan sanan yaratýklar arasýnda. Her yer karanlýk, kimselerde yok etrafta, Sevginin tükendiði bu yerde, þerefsizlik son moda... Varolduðumu sandýðým yaþamdan, ne kaldý bak ellerimde? Bedenim gecenin karanlýðýna esir, ruhum kelepçeli ölüme. Bak bitiyor nefesim, doyasýya içime çekmeden, Hadi söyle bu kahpe hayat, ne diye oynuyor benle?...
virane 10.11.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
geceye.matem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.