ÇOCUĞUN MELEĞİ

Cennet-i Âlâ’da bir çocuk varmýþ,
Dünyaya gelecek zamana ermiþ.
Hayata hazýrlýk olsun diyerek,
Yaratan Mevla’ya sorular sormuþ.

Çocuk;
Bilinmez yollarý nasýl aþarým ?
Yürümeyi bilmem, hemen düþerim,
O kadar çaresiz ve küçüðüm ki,
Koskoca dünyada nasýl yaþarým ?

Mevlâ;
Hayat verdim sana, yolunu açtým,
Melekler içinden bir melek seçtim,
Dünyada her þeyden korusun diye,
Yüreðine senin sevgini saçtým.

Çocuk;
Konuþamam, masum masum dinlerim,
Ne söylerim, ne deneni anlarým,
Tanýmam kimseyi, bilmem alemi,
Nasýl mutlulukla geçer günlerim ?

Mevlâ;
Meleðin biliyor her türlü hali,
Öðretecek sana en güzel dili,
Tatlý söz söyleyip, sevgi sunacak,
Budur mutluluðun en güzel yolu.

Çocuk;
Zerreydim, büyüttün, can verdin bana,
Bürüdün, et ile kemiðe, kana,
Þükretmek geldiði zaman içimden,
Nasýl ulaþýrým Mevlâ’m ben sana ?

Mevlâ;
Meleðin sevgiyle dolu olacak,
Bana gelen doðru yolu bilecek,
El açarak, içten dua öðretip,
Ömür boyu sana yakýn kalacak.

Çocuk;
Vakit gelse, gidip görsem cismini,
Sevgiyle kalbime çizsem resmini,
Bana böyle yakýn olan meleðin,
Lütfeyle ya Rabb’im güzel ismini.

Mevlâ;
Varýnca baðrýna yaslanacaksýn,
Ak sütünü emip, besleneceksin,
Ýsminin önemi yoktur meleðin,
Ona ANNE diye sesleneceksin.


HALÝL GÜRKAN

Sosyal Medyada Paylaşın: