Bekliyorum... Senden yana umudum yok aslýnda Gittin , bir daha gelmemek üzere gittin hem de... Bu cümleyi her saniye kafama kazýyorum Olsun Yine de bekliyorum... Ýnsanlar akýp geçiyor Onlardan biri olmayacaksýn hiçbir zaman biliyorum Olsun Yine de bekliyorum... Arabalar geçiyor sonra Sen bir daha ; O arabalarýn birinden inip koþmayacaksýn bana biliyorum Olsun Yine de bekliyorum... Derken bir vapur yanaþýyor Ama içinde senin olmadýðýný , bundan sonra da asla olmayacaðýný biliyorum Olsun Yine de bekliyorum... Zaman geçiyor , yaþlanýyorum Gözlerim az görmeye , Ellerim titremeye baþlýyor. Diþlerim dökülüyor bir bir... Olsun ben hala bekliyorum. Bir gün ölüyorum , Topraðýn altýnda da beklemeye devam ediyorum Neden sonra soruyorum kendime ; Sahi ; ben seni her gün umutsuzca neden bekliyorum? Cevabýný yine kendim veriyorum : Çünkü ben ; Seni seviyorum...
Meltem ALAMASLI Sosyal Medyada Paylaşın:
MeLt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.