feleğin çemberi

-kolay mý sandýn;
fýrtýnayý yamamak,
eðesiz merteklerde bilenmek-


“gidiyorum!” dediðinde eylül’dü
“seviyorum” diyemedim
feleðin çemberine
sarý yapraklarla gömdüm dilimi


akrep ýsýrýrken yelkovaný
tenim uyuþtu zaman þeridinde
ellerim üþüdü örümceðin aðlarýnda

……..

zehirlenmiþ vakitlerde
tophane’deyim
ilk lodos yalar yüreðimi
yer toprak, masa sandalye ahþap
otuz yýl önceki gibi
bastýðým yerlere deðmez ayaklarým
yaramaz bir akýma kapýlýr düþlerim
dilimde eylül’de sararmýþ bir küfür
alenen küfrederim !


-kral geçer, bana daralýr hadrian-


direncini yitiren bir hippi gibi
bitlenirim surlarýnda kentin
sarhoþlar yüreðini kusar
yýrtýlýr dirhem dirhem can evim


bir atmaca geçer limandan
çýðlýk çýðlýða martýlar
üþür martý yavrularý


çaresizliðime sararýr içim
ben can kýrýklarýmý kusarým


deðiþir huyum suyum, akarým akdeniz’e
bir çýðlýk, bir çýðlýk daha
duyulur termessos’tan
bilirim tekçe zeus tutar yasýmý


… … o kadar









28.11.08- Antalya
Sýtký ÖZKAYA

Sosyal Medyada Paylaşın:

gamar Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Zigana’dan kuşlar inmekte Dersim’e gelesandra aganta ekmek çarpsın be anne Düşerim dolunay keser yüzümü Bulut Çektim Gözlerime ölüm öp beni dudağımdan geri çekiliyor göçmen kuşlar umut ağrısı Özge/Can