ÖĞRETMENİM

Siz varsanýz biz varýz, bilgiyi kâr sayarýz,
Cýhâný öðretenle; nice, iþler yaparýz,
Söz verdik Öðretmene, yemîni hatýrlarýz,
Ana, Baba, Öðretmen, sözümüzden çýkmayýz…

Atatürk’ü anlattýn, yüreðime müh’rettin,
Dik durup- oturmayý, sýra’mda Sen öðrettin,
Çarpým tablosu ile prizmayý naklettin,
Ýstiklâl Marþýmýzý, gönlümüze nak’þettin…

Beþ yýl okullu olduk, Senin önderliðinde,
Sen, yüce mesleðinle; Atamýn, tam iz’inde,
Gömleðiniz kolalý, yakalýðým bembeyaz,
Gönlüm; kurulu tahtýn, Sen; O tahtýn içinde.

Kadir Yeter. TRABZON.

Ýkinci yayýný: 24.11.2011
w.edebiyatdefteri.com/siir/537185/
Sosyal Medyada Paylaşın: