Hani þu sonbaharýn hüznü olur ya?
Bir burukluk býrakýr hep gönüllerde.
Kurumuþ dallarda titrer son yaprak,
Düþtü düþecek, kalbi çarparak..
Sanki son nefesin can çekiþmesi,
Dinleyin, duyacaksýnýz iç çekiþini.
Sararmýþ, kupkuru, uçtu uçacak,
Yerini kim bilir kimler alacak?
Canlanacak bir tomurcuk yerinde,
Yepyeni bir hayata çiçek açacak.
Dünyanýn zevkini, kederlerini,
Her canlý gibi o da duyacak.
Belki doyamadan pembe dünyaya
Koparacak onu acýmasýz bir el.
Belki de bir sevgili onu alacak,
Aþkýný anlatan bir dal olacak.
Halenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.