BASMAYIN DAMARIMIZA
Ta peygamberimden beri rehber edindik kendimize.
Bütün mahlûkatý riyasýz, karþýlýksýz sevmeyi.
Yaratýlaný, yaratandan dolayý severiz elbette.
Ne olur damarýmýza basmayýn, üzmeyin bizi.
Asýrlarca birlikte yaþamadýk mý bu topraklarda.
Neden bu ihanet, neden arkadan vurmaya kalktýnýz.
Aha Rus orada daha sevgili ise, oturun kucaðýna.
Ne olur damarýmýza basmayýn, yoksa kýzarýz.
Erzurum’a girerken Rus komutan, serdiniz yere.
Üzerine basýp ta þehre girsin diye, Türk bayraðýný.
Sizden þerefli çýktý Rus, dedi bayrak olmaz yerde.
Ne olur damarýmýza basmayýn, kuþanýrýz kýlýcý.
Anladýnýz mý Rus’un neden basmadýðýný bayraða.
Dedi ki; onlar þerefleriyle savaþtýlar, belki kaybettiler.
Atýndan indi, eliyle topladý hem de büyük bir saygýyla.
Ne olur damarýmýza basmayýn, þiþmesin yürekler.
Hala neyin peþindesiniz? Bizimle hesabýnýz ne?
Yaptýðýnýz katliamý bize mal etmek midir derdiniz?
Gayret edin belki nail olursunuz Rus’taki þerefe.
Ne olur damarýmýza basmayýn, sizi Erivan’da ezeriz.
17.12.2008/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet Cemal Ocak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.