CÜHELA
Hani biraz medeni olduk gibi zannediyordum.
Meðer boþ bir kuruntudan ibaretmiþ düþüncem.
Ýlgilenmeye baþladýk kuzey ýrak falan diyordum.
Baþladýðýmýz yerdeyiz, meðer yanlýþmýþ felsefem.
Rant elden gidiyor feryadý yine baþladý sinsice.
Yok baþ örtüsü, yok laiklik elden gidiyor diye.
Feveran yükseliyor, yine kol kola girmiþ kefere.
Si mgeymiþ baþörtüsü, öyleyse her yerde engelle.
Cumhurbaþkaný bile olsan bak karýþmam ha.
Biz yöneteceðiz bu ülkeyi býrakmayýz baþkasýna.
En çok biz seviyoruz bu rantý, cebimiz doldukça.
Siperlerde ölen, yine siz olacaksýnýz ama.
Cumhuriyet tehlikede yine mitingler, bayraklar.
Çanakkale’de ölenler bizim dedelerimizdi görmüyorlar.
Bayraktaki kanýn dedeme ait olduðunu bal gibi biliyorlar.
Ama olsun, yinede cumhuriyeti benden çok seviyorlar.
Biz biliriz bunlarý, sýkýþýnca vardýr hepsinin bir yeri.
Kaçýp Avrupa’da oturacak önceden belli ülkeleri.
Biliyorlar bütün þehitlerin vardýr baþý örtülü anneleri.
Biliyoruz, yok bu cumhuriyet koruyucularýnýn hiç þehidi.
Vatan bizim, toprak bizim, bu anlý þanlý millet biziz.
Sanýyor musunuz ki feda edilir cumhuriyetimiz.
Safsataya inanmayýz, tehlikede falan deðil rejimimiz.
Lakin yanýyorum, bu rantiyeciye inanan cühela yine biziz.
25.03.2008/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet Cemal Ocak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.