DOSTA SESLENİŞ

Gördüm ve anladým biraz kargaþa içindesin.
Yanlýþ zaman ve yanlýþ insan, ayýrt edememiþsin.
Tutulsa diyorum elinden, inanýyorum göreceksin.
Ýþte o zaman neyi aradýðýný dahi bileceksin.

Olur bazen kim bilir, neyi aradýðýný bilmemek.
Kaçacak sandýðýn avucunun içindeki gerçek.
Üst üste çakýþmazsa, iþte o zaman çeliþecek.
Gerçeðin ve aradýðýnýn ayný olmadýðý görünecek.

Düþün o zaman, dön yüzünü geriye ufka bak.
Seni mutsuz eden, mutlu edecek sandýðýn þey midir?
Dene bir kere, mutluluk sandýðýn þeye koy bir yasak.
Tekrar ileriye dön, ama düþünerek yine ufka bak.

Biliyor musun? Ayaklar yere basarak hayat yaþanýr.
Kim bulmuþ þimdiye kadar bulutlarýn üstünde hayat?
Gelecek, mazinin devamý deðilse insan elbette katlanacak.
Düþünerek gelecek kurulur elbet, gereksiz bu inat.

Hep dünlerin içinde yaþarsan geleceði göremezsin.
Bil ki, öyleyse yarýnda bu günlerin için üzüleceksin.
Býraksaydým avucumdakini bunu tutacaktým diyeceksin.
Lakin zaman geriye gelmeyecek, bunu da kaybedeceksin.

02.02.2007/Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: