GEREK KALMADI

Ömür arabasý, son durakta.
Artýk þikayete, gerek kalmadý.
Nefsi-emareyi, kenara býrak’ ta.
Çabaya hýrsa, gerek kalmadý.

Aðlamak gülmek, kaldý geride.
Hayaller düþler, kaldý burada.
Zaman zaman, kaldým arada.
Arzuya, hevese, gerek kalmadý.

Mal ve mülk, hepsi’ de yalan.
Gidince her þeyin, oluyor talan.
Düþünce hatýrýný, olmuyor soran.
Arkadaþa, dosta, gerek kalmadý.

Bazen maziye, dalar gidersin.
Arada derinden, bir of çekersin.
Geçen günlere, hep kahredersin.
Artýk hiç bir þeye, gerek kalmadý.

Yalandan sana, gülen yüzlere.
Riyakar yalancý, olan sözlere.
Arkamdan konuþan, eðri dillere.
Manasýz sözlere, gerek kalmadý.

Son durak mezardýr, anlayýn artýk.
Bu dünya’ da bize, kalacak sandýk.
Servetin, malýn, mülkün, delisi olduk.
Mala ve mülke, gerek kalmadý.

Boþmuþ hayat, boþmuþ dünya.
Gidiyor herkes bak, gelince sýra.
Gerçekler ötede, sen dayan Hakka.
Haktan baþkasýna, gerek kalmadý.




Muhlis SÜNBÜLCÜ.



Sosyal Medyada Paylaşın: