NEDEN
Uzun bir gecenin ardýndan
Ýþte buradayým yine
Ucu yýrtýk bir kaðýt var önümde
Zaten kelimeler mürekkep gibi damlýyor içimde
Ne kadar mutluluðu anlatmak istesem de
Kapkara bulutlar toplanýyor yine üzerimde
Sonrasý hep tufan
Sonrasý hep isyan
Zaten küçük çocuklar çiziyormuþ mutluluðu resimlerinde
Ýki daðýn arasýnda parlayan güneþ
Elma dolu bir aðaç
Bacasý buram buram tüten bir ev
Elele tutuþmuþ gülümseyen bir aile
Tek derdimiz büyümekken
Neden mutsuzlaþýyoruz büyüdükçe
Aslýnda çocukken bende çok üzüldüm
Uçurtmamýn kaðýttan kuyruðu her koptuðunda
Korkuyu bile iliklerime kadar hissettim
Öðretmenim tahtaya her kaldýrdýðýnda
Hatta çýðlýk çýðlýða aðlamýþým doðarken dünyaya
Bütün bunlar neden yetmedi ki insanlara
Gönül yarasýnýn ne olduðunu bilseydim
Asla aðlamazdým dizlerim her kanadýðýnda
Keþke saklambaç oynarken kaybolsaydým
Bu kadar sahte insaný tanýyacaðýma
Annem mutluluk gökyüzünde uçan bir balon gibidir derdi
Boyu uzun olanlar dahamý kolay ulaþýyor mutluluklara
Ölüm topraðýn altýnda kemik yýðýnýysa
Boyu kýsa olanlar dahamý yakýn topraða
Peki ben neden kalýyorum hep ikisinin ortasýnda
Neden bu hayat benim için
Hep arafta
Hep arafta
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.