VEDA..

Ben seni silmedim!
Sadece baþkasýna emanet ettim.
Çünkü konu insan olunca
Kim olursa olsun çok merhametli benim yüreðim.
Sana yollanan bir melektim,
Sadece senin gorebilecegin,
Sadece senin hissedebilecegin.
Belki omzuna konan bir kelebektim,
Günümün son demindeydim
Iki kanat çýrpýþlýk son saniyelerimi senin için sarf ettim.
Sonra gözlerimi kapatýp omzundan kayýp gittim...
Yada lambadan çýkan bir cindim.
Bütün isteklerini gerçek yapmak için sana geldim
Ama sen son dilek hakkýný beni özgürleþtirmek için heba ettin.
Yani lamba kýrýldý büyü bozuldu.
Ben senin sayende özgürleþtim.

Artýk senin için kýz kulesi gibiyim Üsküdar’da.
Uzaktan izlersin, kahirlanir dertlenirsin,
Derin derin bir of çekersin,
Hatta karanfil kokulu birde çay içersin karþýmda.
Ama asla konaklayamazsin
Içindeki en büyük odada!
Kuzey yýldýzý gibiyim dünyanýn en soðuk yerinde,
Ama merak etme artýk üþümüyorum.
Ne kadar kar yaðdýysa üzerime,
Nasýl buz tuttuysam senden önce,
Üþüyorum sanýyormuþum sadece.

Bide bir teþekkür borçluyum sana..
Borçlu kalmayý sevmem hiç bir canlýya.
Neden diye sorma!
Bütün sözlüklere baktým
Türk dil kurumunun hiç bir kelimesi yok bu konu hakkýnda.
Elini göðsüne koyup
Eyvallah dersin.
Kapanýr gider bu konuda..
Kapanýr gider bu konuda..
Sosyal Medyada Paylaşın: