YALAN

Eskiden aþk dolu sözlerini biriktirirdim,
Gönlümün en güzel yerinde.
Yakmaya kýyamadýgim Sevda kokan mektuplarýn
Hâlâ çekmecemde.
Þimdi ise yalanlarýný biriktiriyorum sýrça köþkümde.
Hepsi tutarsýz,
Hepsi sahte,
Herþeyin gibi yalan iþte yalan iþte!

Keþke sende hissetseydin içimde nasýl bittiðini.
Hiç farketmedin sana inanmak için nasýl can çekiþtigimi.
Kendi kendime bahaneler bile uydurdum,
Çocukken bende yalan söylemiþimdir babama,
Eve her geç geldiðimde otobüs bozuldu diye anneme,
Yada küsmesin kýrýlmasin diye kan kardeþime.
Oysa ne sen çocuksun nede ben anne!
Bahanelerim bile yetmedi bize....
Bazen soruyorum kendime,
Yalanlarýn mi aþkýn mi daha çok acýttý beni diye..
Hiç bir fark yok düþününce.
Ýkiside yalan iþte yalan iþte.

Ben seni sevmekten vazgeçmedim;
Ýnsaný insan diye zaten severim...
Ben sana inanmaktan
Vazgeçtim!
Ben bizden vazgeçtim!
Pemde olsa yalansýz dolansiz
Yani sensiz bir hayat seçtim.
Sosyal Medyada Paylaşın: