Gaflet İzinde
Ahireti unutup dünyaya daldý,
Her günü harcadý, hayra kapandý.
Övgüye baðýmlý, hýrsýna esir,
Riyayla yoðruldu, hakikatten saptý...
Adaletle konuþan susturuluyor,
Vicdanlar öfkeyle karartýlýyor.
Þöhretle yücelen yalanlar uçuruluyor,
Hakikate körlükse kutsallaþýyor...
Zaman tükenir, mutlak son yakýn,
Kinle yoðrulan düþer o gün yakýn.
Her biri helâk, her biri mahkûm,
Cehennem çaðýrýr ondan sakýn...
Erdemdir, mücadele, ölçü mukavemet,
Kim demiþ gayretsiz cennet vardýr?
Diller hilekâr, kalplerde bir perde,
Sözler etkisizdir, öfke sergilenir her yerde...
Zalimin gözünde yaþ ne ki, görünmez,
Sessiz kalan da o gün baðýþlanmaz.
Mizanýn aðýrlýðý korku getirir,
Ve “Muhakkak ki insan çok nankördür.”
Medeniyet gururla duvar örüyor,
Yalancýlar geleceði süslüyor.
Adalet izzetle gelir rastgele,
Bu dertle dudaklarým hep kuruyor...
Bahadýr Hataylý/02.01.2025/Namazgah/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.