ÇOCUK RUHLU ŞAİRİM BEN AKILLANAMAM...

Akýllanmadým...

Üzerimde bir yerlerde uyuþmuþ yýldýzlar saklý.
Tamamlanamaz bir öfke gibi yazgý.
Düþünsene ,
Cümleleri öyle yalýn.
Karamazov kökenlerinden bir Dostoyevski kýyýsý.

Mehtap gösterileri adýmdan geleceðini;
Eskinin hayali!
Düþman saldýrýlarýnda ayakta kalmanýn derdi.
Elim yaralý,
Ama ardýmdan gelecek mýsralar ki tehlikeli.
Yurdumdan yaþadýðýmýn önemi.
Bir sabahýn yarýnýn beklentisinin geçiciliði.

Adý üstünde eski arkadaþ gibi saklýydý kelimelerim.

Akýllanamadým!

Sarýþýn saçlarýndan hayali gelmedi.
Bir köþede ardýmdan okunur eski çocuksu masallar eþiði.
Akýllanmak çocukluðuma ihanet hissi.
Nasýl mý akýllanýr elbiseleri yýrtýk bedeni.
Korkularý pek yalýn.
Akþam annem býrakmaz beni.
Dokunmak istediði görünmez gökyüzü þekli.
Öyle tutkun,
Öyle baharlar!
Ölümü ardýmdan salmýþlar ki
Akýllanmak nefes dayanmak kadar ki!

Eski bir roman gibi:
Yazaný ölümlü,
Yazýlaný sonu gelmeyen sonsuz.
Arada mýsralarý okuyaný ise dertli.
Akýllanmak hayatta kalmak kadarken,
Sevilmek öyle mi?

Benim sevenim olmasý ihtimali...

3/05/2024
Saat: 07.00
YAZAR: YILMAZ SÜSLÜ...
Sosyal Medyada Paylaşın: