BİR SEVDA BİN YANGIN

Nasýl bir sevdadýr bu,
Adýný andýkça sular kesilir gözlerimde,
Dilimde sessiz bir dua gibi,
Kalbimde yankýlanan bir feryat.
Yokluðu, kanatýr derin yaralarý;
Ama varlýðý…
Ah, varlýðý cennet gibi bir dokunuþ,
Sanki çölün ortasýnda ansýzýn yeþeren vaha.

Bu nasýl bir sýzýdýr ki,
Göðsüme çöken yükü taþýrken,
Sanki yürek tanelerine ayrýlýr,
Ama yine de sever,
Her seferinde daha derinden, daha çok.

Bir umuttur o,
Karanlýðý delen ince bir ýþýk.
Bir sükûnettir,
Fýrtýnalý gecelerimde sessizce diz çöküp oturan,
Ve belki de en çok bir yangýn,
Beni benden alan, sonra yeniden var eden.

Yüzünü gördüðümde eririm,
Bütün acýlarým diz çöker,
Ne gam kalýr, ne tasa,
Dünyanýn yükü hafifler omuzlarýmdan,
Ve sanki zaman durur.

Ama sensizliðin çaðý…
Zamansýz bir gecedir.
Ýçimden geçen her nefes sancýlý,
Yüreðim, dikenler arasýnda kalan bir kuþ gibi,
Kanat çýrpar durmadan,
Özgürlüðü arar senin sesinde, senin bakýþýnda.

Gözlerin…
Gözlerin yýldýzlardan çaldýðýn o nur mu?
Ellerin, dokunmasa bile tenime,
Kalbimi sarar, iyileþtirir,
Ve her seferinde bir yara daha kapanýr yüreðimde.

Ah, bu nasýl bir sevdadýr ki?
Ne baþý belli, ne sonu,
Ama kýyýsýz denizlerde süzülen bir gemi gibi,
Ýçinde kaybolmak, bulmaktan daha güzel.

Ýþte bu yüzden severim,
Hem acýdan, hem umuttan ördüðüm bu sevdâyý,
Sensiz nefes almak, yarým kalmak gibi,
Seninle olmaksa, her þeyin anlam bulduðu o an.

Býrak, bu aþk divâne etsin beni,
Adýna þiirler dökülsün dudaklarýmdan,
Kelimeler yetmese de, yürek anlatsýn derdini.
Seninle baþlar her cümle, seninle biter,
Ve bu sevda, sadece sende ebediyet bulur.
RAMAZAN ACAR
Sosyal Medyada Paylaşın: