Biz dalýndan kopmuþ, Rüzgara kapýlmýþ, Savrulan sonbahar yapraklarýyýz. Yarýnýmýz belirsiz, Bugünümüz sisli, Dün ise karanlýktý bize.
Hayatýn akýþýnda kaybolmuþ, Zamanýn pençesinde savruluyoruz. Birbirimizi ararken, Kendimizi de yitiriyoruz. Rüzgarýn uðultusu, Kimi zaman bir çýðlýk gibi, Kimi zaman bir fýrtýna gibi.
Her düþüþümüzde bir umut, Her savruluþta bir hayal. Belki de bu belirsizlik, Bize yeniden doðmanýn yolunu gösterir. Baharýn tazeliðinde, Kendimizi bulmayý umarak, Yeniden filizleniriz her sonbaharda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fırat sevkari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.