Korkum

Yanlýzlýk korkum yok,
Yýðýnlar halinde insanlar dönüyor etrafýmda.
Ama sensizlik korkum var,
Olmadýðýný bile bile,
Sana duyduðum hasretin korkusu,
Dimmek bilmeyen, uyutmayan,
Izdýrap verici bir özlem.
Sensiz, seni sevmenin ýzdýrabý,
Kalbimde yankýlanan bir acý gibi.

Her an, her yerde seninle dolu,
Ama sen yoksun,
Ellerim boþ, gözlerim uzaklarda.
Hayatýn anlamý kayboluyor,
Sensiz geçen her saniye,
Bir ömür gibi uzuyor,
Ve içimde bir yangýn var,
Sönmeyen, dinmeyen bir ateþ.

Kimi zaman sokaklarda dolaþýrken,
Bir aný belirir aklýmda;
Gözlerinin derinliklerinde kaybolduðum an,
Bir gülüþünle aydýnlanan karanlýk geceler.
Her köþe, her sokak,
Birer hatýra, birer iz býrakan anýlar;
Ama seninle dolu olan bu þehir,
Þimdi yalnýzca bir gölge gibi.

Belki de bu özlem,
Beni seninle birleþtiren bir köprü,
Her hatýra, her gülüþ,
Bir baþka acý getiriyor,
Ama yine de seni sevmek,
Bu zor yolculukta,
Kalbimin en derin köþesinde,
Bir umut ýþýðý gibi parlýyor.

Bir gün döneceðini umarak,
Gözlerimi ufka dikerim,
Belki bir gün,
O güzel sesin yankýlanýr,
Kalbimin derinliklerinde,
Rüzgarla savrulan yapraklar gibi,
Hatýralarýmda dans eden,
Seninle dolu anýlar.

Sensizlik, bir gökyüzü gibi,
Bulutlar arasýnda kaybolmuþ,
Ama yine de yýldýzlar var,
Geceyi aydýnlatan küçük umutlar.
Her yýldýzda seni hatýrlatacak bir ýþýk,
Her parýltýda, seni bekleyen bir kalp.
Zaman geçse de, mesafeler artsa da,
Sevdam hiç dinmeyecek,
Sonsuz bir deniz gibi derin,
Her dalgasýnda seni arayacak.

Ve belki bir gün,
Göz göze geldiðimiz o an,
Bütün bu özlemler bitecek,
Kalbim yeniden seninle dolacak.
Yanlýzlýk korkum yok,
Ama sensizlik,
Bir yaradýr içimde,
Ve seni sevmenin ýzdýrabý,
Kendimi kaybettiðim o derin uçurum.

Bu yolda yalnýz yürümek zor,
Ama seni sevmek,
Beni güçlü kýlýyor,
Her acýda, her gözyaþýnda,
Sana olan sevgimle yeniden doðuyorum.
Ve her yeni gün,
Bir adým daha atmak,
Belki de seni bulmak için,
Sensiz geçen zaman,
Bir yolculuk,
Ve ben her zaman,
Seni bekleyen bir yolcu gibi.

Sosyal Medyada Paylaşın: