Harabâd ehliyim cânan Neþ’e yok lugatýmda, Taþýmaz gönül yükümü Atým’da ýrgatým’da, Bir kuru caným kaldý Þu öksüz hayatýmda, Sen gülümse diyorsun Yüz’mü kaldý be cânan.
Yollar uzadý cânan Yürümekle bitmiyor, Gözlerimden hayalin Ser’imden aþk gitmiyor, Elimdeki solgun resmin Avutmaya yetmiyor, Sen çýk’ta gel diyorsun Diz’mi kaldý be cânan.
Diller lâl oldu cânan Hasretiz hasbihâle, Açmadý baðýmýzda Ne papatya ne lâle, Çok gördü talih bize Selam sabah’ý bile, Sen muhabbet diyorsun Söz’mü kaldý be cânan.
Bahar kýþ oldu cânan Temmuz’da üþüyorum, Ben bu bitmez çileyi Her mevsim yaþýyorum, Buz baðlamýþ bir kalbi yok yere taþýyorum, Gel yak beni diyorsun Köz’mü kaldý be canan.
Gurbet zor bize canan Sen orada ben burda, Hayal olsun göreyim Þöyle karþýmda dur’da, Bizde hasret tükenmez Dað dað’a kavuþur’da, Sen ikimiz diyorsun Biz’mi kaldý be cânan.
FEVZÝ EMÝR YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
F. EMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.