Cehenneme gideceðini bile bile Rahmet okumaktan ibaretti Bir avuç topraðýn baþýndaki seramonimiz... Çirkin bir kadýnýn Çýplak ellerinin güzelliði gibi Cennete inanmaktý sevgin, Ve bir yok oluþ masalýydý aslýnda Varlýðýnda saklanan hiçliðimiz…
Þimdi gitmenin dem’i Dem ki Kayýp Dem ki Sarhoþ Dem ki varlýðýn; Varlýðýn ki sevgimiz….
Ýkibinyirmidört’ün Kasým’ý Ýstanbul... Sosyal Medyada Paylaşın:
ErkutDurmuş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.