UMURSAMAZ MAVİLERİN SERSERİ HÜZÜNLERİ
Umursamaz günbatýmlarýný seyrediyorum
Kalbimi ulalayýp güneþin ýþýnlarýna
Kapanmaz yaralarýma
Tuz basýyorum.
Mavi kabuslar bölüyor uykularýmý
Milyonluk þehirlerin içinde
Milyarlarca kalp sekmesininse hiçbirinde
Ýsmimi duyamýyorum.
Ýçkye müptela tükenmiþ hüzünlere sarýp umutlarýmý
Kundaklýyorum yarýna dair tüm acýlarýmý,
Vuslatýn sancý veriyor diye
Uyanamýyorum gündoðumlarý.
Yýrtýlýyor gündönümünde denizlerin
Sana býrakýyorum bizden kalan ne varsa
Yangýnýndan kalan küller,
Uçuþuyorken avuçlarýmda.
Artýk deniz gören evlere sýðýnmýyorum aðladýðým vakit
Daha doðrusu artýk aðlamýyorum da
Sen gözlerinde daðýlamayý bekleyen sahillere git
Ben yancýðýnýn içindeyim nasýlsa...
Umursamaz gözlerinle terkettin zamaný
Bana býraktýn,
Don biçilmeyi bekleyen hüzünlü çocuklarý
Ama Döndüðünde seni bekliyor olacak
Serseri kelimlerin, Kavalsýz çobaný...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.