tövbeler olsun…
sevmek mi asla, bin kez daha asla.
söylenme öyle kalbinde ki yasla.
yaþanmaz hayat dökülen bu yaþla.
isyaným aþka sanmayýn ilk defa.
kýrýldý gönlüm dönülmez ki geri.
bilmez vefasýz özde saklý yeri.
düþtüðüm durum hainin eseri.
baþka gönülle süremem ki sefa.
‘’Oku da öðren. aþk da bir ilimdi.’’
bütün bu sözler sahte bir çalýmdý.
þýpsevdi kalbim çýkmazlarda þimdi.
edemem tövbe çektim çok cefa.
çaldý bir maya, ‘’aþkým’’ dedi bana.
derin sözleri içtim kana kana.
kandýrdý beni ok deðmiþti cana.
yalanmýþ aþký, sordum bir arife.
döndüm Tanrý’ya yalvardým el açýp,
var mý çaresi? yüreðimi gösterip,
tükendi bu kul aþkýndan muzdarip,
gör bak ne halde, arar þimdi þifa.
delidir desem yanýlmýþ olurum,
velidir desem nerede bulurum,
tüketti bu aþk yakýnda ölürüm.
tövbeler olsun yokmuþ aþkta vefa.
aldandý Macit gördüðü güzele,
sararýp soldu döndü bir gazele,
kalmadý umut koþuyor ecele.
unutmak ister yok mu bir tarife?
Mehmet Macit 24.02.2011
Güncelleme
02.12.2024
Ýzmir/Dikili
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.