çocuk parkýndayým. seyre dalmýþým oyuncularýn güzelliklerini. aralarýnda yok, ne kavga, ne nefret. tatlý dilleri gülen yüzleri ile, neþe saçýyorlar her yana. öyle güzel bir dünyadalar ki, hiç büyümeseler keþke.
görmez olurlar büyüklerin anlamsýz kavgalarýný. onlarý küçük diye hep azarlarýz, adam yerine bile koymaz, dikkate almayýz. babalarý, analarý, onlarý çok sevenler? lütfedip geliniz, evlatlarýnýza bakýnýz. onlardaki sevgiyi, dostluðu, saygýyý, kendinizde arayýnýz.
iyice bakýnýz çocuklarýnýza. küçük diye önemsemediðiniz, tatlý sözlerine önem vermediðiniz, çocuklarýnýz mý akýllý, yoksa sizler mi? nefret dolu kalplerinize, çýkar dolu düþüncelerinize, çocuklarýnýz için son veriniz. býrakýn onlar, sevgilerle büyüsün.
Mehmet macit 02.04.2007 Güncelleme 3011.2024 Ýzmir/Dikili
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetmacit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.