Başın Göğe mi Erdi
Esirgeyip sözünden, birkaç tatlý kelâmý;
Çýkmazlara vardýn da baþýn göðe mi erdi?
Çok mu gördün yüreðe, bir yürekten selâmý;
Karanlýðý sardýn da baþýn göðe mi erdi?
Kýrk yýlýn hatýrýna, müjdeli çýkan faldýn;
Bir hayal bahçesinde, canýmý saran þaldýn;
Yaðmurlu gözlerimden, uykularýmý çaldýn
Düþlerimi yordun da baþýn göðe mi erdi?
Zulme eðilmez baþým, zâlimlere hâr iken;
Kalpte büyüyen sevda, âlemlere dâr iken;
Aþkýný nîmet bilip yalnýz sana yâr iken;
Nisbet edip durdun da baþýn göðe mi erdi?
Tut diye uzattýkça, boþta koydun elimi;
Kör gece ayazýnda, nasýl büktün belimi;
Saatlere baðladýn, kalan ömür telimi;
Hasretliðe kurdun da baþýn göðe mi erdi?
Hani dilinde hece, beni her dem anardý;
Hani bensiz kucaðýn, kor ateþle yanardý;
Hani içim sýzlasa, yaralarýn kanardý;
Kurþun olup vurdun da baþýn göðe mi erdi?
Yâr, gönlümü kýrdýn da baþýn göðe mi erdi?
16 Ekim 2008; 14:52
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tülin ŞEN ALTINLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.