Ay deðil yýl geçecek, cismimiz ayrý ayrý; Gün geceye kavuþtu, tenden hâlâ haber yok… Yokluðunla kaybolan, ‘ben’in bana yok hayrý; Kol kýrýldý, can yandý, yenden hâlâ haber yok!..
Emanet býrakmýþtým, gözlerimin ferini; Sineme yaslardýn ya, her þarkýda serini; Bülbül çoktan terketmiþ, gülþendeki yerini; Bir kuruyan gül kalmýþ, þenden hâlâ haber yok!..
Unutmadým severken, yürekte atýþýný; Aðuyu bala banýp, sevdaya katýþýný; Her sözünde ok olup, sol yana batýþýný; Kavlimiz böyle miydi, senden hâlâ haber yok!..
15 Kasým 2006; 14:14
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tülin ŞEN ALTINLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.