YAPINTI

Bazen,
Tahammül edemiyorum sana kendim
Soyunup çýkmak istediðim kostümü gibi
Onlarca rolün aksiyim
Hep birilerinin bi’þeyi
Hep birilerine iyelik eki…

Sil bütün makyajýný hayatýnýn
Et ve kemik kalana dek sýyýr hepsini kuþandýklarýnýn
Tükettiðim sanki baþkasýnýn zamaný
Eðreti durduðum bir objeyim
Ne tuhaf bir yaþantý
Gördüklerim baþka gözlerin manzarasý
Yan odanýn neþesi sanki sesimin kahkahasý
Oysa,
Duyulmadýðým þu devasa haykýrýþ kadarým
Hepsi hepsi bir çýðlýk kadar varým

Tarihin eril geçmiþinden silinmiþ
Yüzü olmayan bir felsefeci yerine
Yapýntý bir kimliðin Azizesini giyeriz
Oysa,
Neden hiç kadýn felsefeci yok?
Porete için begüine
Üç kere aðýza
Üç kere buruna
Ýðne deliði kalmayacak kadar yýkayýn ruhumu
Münzevi bir sapkýnlýksa bu
‘’Yalýn Ruhun Aynasý’’ ile öldürelim kadýnsý þuuru
Kim bilir kimin dulu

Felsefe antik, felsefe ortaçað
Ne Aristo, ne Freud
Felsefe bir kazýkla yakýlan kadýn bedeni
Yapýntý bir tarihin içinde çýðlýklarca geçiyorum

Doðurup büyüttüðümüz çocuklar erkek oluyor
Ýnsan olmaktan önce…
Düþünsene!

Aþký derip sýrça bir vazoda þiir ettiler
Ýçime devþirdim gül bahçesini
Þairin de dediði gibi
‘’ bir dev oluyorsun deniz deniz deniz
sisin dere aðýzlarýndan sokulup akþamlarý’’
Siyaha boyadým tomurcuklarý
Kafamý kestiler ya surdan aþaðý
Ne antik ne de ortaçað
Tam da þimdi, bu çað

Kanla sulanýrken gül yapraklarý
Aþk bize uzak çocuk
Ve
‘’ kimsenin vakti yok hala
ince þeyleri anlatmaya’’

Bir þiir daha gömelim içimizin gecesine
Gün aðarýrken gülümsemeyi giyindim yine
Sabahýn aksi vurdu sahneye
On santim topuk, kýrmýzý oje
Ve perde!


Deniz...
Sosyal Medyada Paylaşın: