KADERİMİN OYUNU

Kaybolmuþken karanlýkta,
Kurak çöllere dönen yüreðimde,
Bir sevda doðar, her þeye inat.
Sahipsiz, kimsesiz, adý olmayan.

Ayaða kalktýðý ilk anda.
Tutar kaderin eteklerinden.
Habersiz onun oyunlarýndan,
Gülecekken aðlatýr,
Aðlarken mendili saklar.
Nefes alamaz hale gelene kadar.

Gönül kuþu isyanda,
Dayanamaz bu cezaya.
Uçmak ister dünyadan uzaða.
Bileklerinde prangalar,
Yapýþmýþ olmazlarla.

Gökyüzünün mavisi haram ona.
Gecenin koynundaki kuzey yýldýzý da.
Yerinde sayar .

Kanatlarýnda koca bir hiç,
Beyhude çýrpar durur.
Soðuk, acýlý bir hülyadan uyanarak.
Ne kadar çok istese de, kurtulmayý,
Feleðin çemberi baþýnda döner.
Haresi ateþten bir kýzýllýk.
Yandýkça kaybolur hiçliðe uzanarak .
Sosyal Medyada Paylaşın: