VİRANE GÖNÜL

Ahu zar eden bedbin sevgili,
Yüreðimdeki virane þehri bilmezsin,
Sokaklarý çocuksuz,
Vaveyla kopmuþ bir yer burasý.
Iþýklarý sönmüþ, yeþili yok olmuþ,
Mavisi griye dönmüþ ,
Sis çökmüþ üzerine ,
Duygular alabora olmuþ
Güven sallanýyor idam sehpasýnda.
Sevgi ise çoktan can vermiþ.
Hicran rüzgarý sarmýþ her yeri.

Bu toplu mezarlar, seviyorum diyenler,
içimdeki insanlarda yýkýldý
Ruhumun zelzelesinde,
Bitmeyen bir matem var bu yerde.
Çocuk sesi, kuþ sesine hasret ,
Issýz bir þehir.
Yarým kalmýþ herþey, bu þehirde.

Küçük bir kýz çocuðu var , korkak ürkek,
Dolaþýyor sokaklarýnda.
Gün yüzü görmesin bedduasýný almýþ doðmadan,
Günü , maviyi , yeþili ararken kaybolmuþ.
Yaralarý býçak olmuþ kesmiþ,
Derbeder bir acý ile yoðrulmuþ,
Sen görme bu harebeyi,
Gözündeki gönlündeki ,
Ben kalsýn hatýralarýnda.

Sosyal Medyada Paylaşın: