Seni ararken, Yorgun düþmüþüm. Seni ararken, Kendimi kaybetmiþim.
Zifiri karanlýkta, Yüreðimde bir ýþýk, Belirsizlikte kaybolmuþ, Sýcak zannettiðim ayazda.
Her nefesimde, Bir serzeniþ yankýlanýr; Zamanýn aðýr yükü, Beni yavaþça ezer.
Gözlerimdeki yansýmalar, Birer hayal kýrýntýsý; Kalbimdeki boþluk, Bir uçurum gibi derin. Yokluðun, Bir taþ gibi oturmuþ. Karanlýk, Bir gün aydýnlýða döner mi? Kýrýk dökük düþlerimde, Sonsuz bir hüzün var; Ve ben, Her aný seninle yaþarken, Sendelediðim bu yolda, Biraz daha kaybolurum.
Seni ararken, Yorgun düþmüþüm; Seni ararken, Kendimi kaybetmiþim; Karanlýkta kaybolmuþum.
Zifiri gecelerde, Yüreðinde ýþýk aramýþým; Zemheri ayazýný, Sýcak sanmýþým; Bir yanýlsama, Bir tuzak gibi.
Gözlerimdeki yansýmalarda, Senin hatýralarýn dans etmiþ; Ama sen, Bir rüya gibi kaybolmuþsun. Her sabah, Bir hayal kýrýklýðýyla uyanýrým; Zaman geçtikçe, Senden geriye kalan,
Belki de, Bir gün, Kendimi bulduðumda, Senin izlerini geride býrakýrým; Ama þimdi, Karanlýðýmda seni taþýrým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fırat sevkari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.