Suretime Mühürlü

Hangi mazlumun duasýsýn sen,
Arþlarý delen?
Hangi yaratýlmýþýn zerrelerine saklanmýþ sýrrýn?

Kâinatýn her nefesinde
Bir yýldýzdan düþen izi sürdüm dudaklarýnda…

Aþk,
varlýðýn kadim þifresidir,
tenime iþlenmiþ cümlelerin her hecesinde…

Gizlenir gök yankýlarýnda,
Sana dokunan her söz.
Evvelin ve ahirin arasýnda duran
o ince nurdan yol olur…

Bir seccade sererim göðsümün sahralarýna,
senin suretin topraðýn alnýnda filizlenir…

Ey aþk, gözbebeklerime sýzan ayet!
Her bakýþýn bir vahiy gibi
Ýçime devrilir;
Bir daðýn sýrtýnda yankýlanan kelam.

Sen, gecenin en sessiz duasýsýn,
Kalbin her vuruþunda semayý yaran ezgi.
Her nefes, sonsuzluðun nefesine deðdiðinde
Senin adýný çaðýrýr bedenim,
Bir suret, bir hayal, bir hakikat olarak…

Yedi kat gökten süzülen bir kelimedir adýn,
düþer ellerime…
Aþk peþinde yürüyen ömrüm,
Bir nisan yaðmurunda filizlenip
Bir aralýk rüzgârýnda hýrpalanýr…

Aynada kendime deðil,
Senin yüzüne bakarým,
Çünkü sen,
suretime mühürlenmiþ
Ezeli bir yankýsýn…

Ve bil ki sen;
Gök ile yer arasýnda
aþkýn rüzgârýyla,
kanat çýrpan kuþlarýn dualarýnda,
kuraklýðýmý besleyen her zerre yaðmurda
Hep sen varsýn…
Sosyal Medyada Paylaşın: