Suretime Mühürlü

Hangi mazlumun duasýsýn sen,
Arþlarý delen?
Hangi yaratýlmýþýn zerrelerinde saklý sýrrýn?

Kâinatýn her nefesinde,
Bir yýldýzdan düþen izi sürdüm dudaklarýnda.

Varlýðýn kadim þifresisin sen,
Tenime iþlenmiþ her hecede.

Gizlenir gök yankýlarýnda,
Sana dokunan her söz.
Evvel ile ahir arasýnda,
O ince nurdan yol olur.

Göðsümün sahrasýna bir seccade sererim,
Suretin, topraðýn alnýnda filizlenir.

Bir daðýn sýrtýnda yankýlanan kelamsýn sen,
Ey aþk,
Gözbebeklerime sýzan ayet!
Her bakýþýn, bir vahiy gibi içime devrilir.

Sen, gecenin en sessiz duasýsýn,
Kalbin her vuruþunda semayý yaran ezgi.
Her nefes, sonsuzluðun nefesine deðdiðinde,
Adýný çaðýrýr bedenim,
Bir suret, bir hayal, bir hakikat olarak.

Yedi kat gökten süzülen bir kelimedir adýn,
Düþer ellerime.
Aþk peþinde yürüyen ömrüm,
Bir nisan yaðmurunda filizlenip,
Bir aralýk rüzgârýnda savrulur.

Aynada kendime deðil,
Senin yüzüne bakarým.
Çünkü sen,
Suretime mühürlenmiþ
Ezeli bir yankýsýn.

Ve bil ki;
Gök ile yer arasýnda,
Aþkýn rüzgârýyla kanat çýrpan kuþlarýn duasýnda,
Kuraklýðýmý besleyen her damla yaðmurda,
Hep sen varsýn.

Sosyal Medyada Paylaşın: