HAYAT

"Hayat; hüzünle örülen bir sevinç, unutulmaz izlerle dolu kýsa bir yolculuk."
"Hayat, anýlarla aðýr, umutlarla hafif; sevdayla yanar, hüzünle akar."

Yýllar çok garip bir telaþ içinde,
Çýkmaz sokaklardan geçerken hayat,
Mazi aðlamaya baþlar içimde,
Tüm aðaçlar yaprak dökerken hayat.

Ardýndan bir bir uçup giden kuþlar,
Beni acýmasýz sevdaya katar.
Zabýt tuttu þahidim kaldýrýmlar,
Sessiz bir elveda býrakýr hayat.

Ömür takviminde yapraklar yüktür,
Harf harf silinir, yazýlar sökülür.
Her dem hatýrada anýlar üþür,
Bir iz, bir fýsýltýyla sürer hayat.

Kýsa öyküdür yaþamak dediðin,
Ardý ardýna eklenir günlerin.
Güneþin söner, göçer sevdiklerin,
Kum tanesi gibi savrulur hayat.

Her bahar açar da gönülde çiçek,
Sonra sararýr da dökülür tek tek.
Kimi zaman hayal, kimi de gerçek,
Sevinç ve kederle örülür hayat.

Maskeli baloda güler yüzümüz,
Koca bir sahnede oynar özümüz.
Kapalý giþe hep görmez gözümüz,
Upuzun acýlarla yüklü hayat.

Sevebildiðin kadar sev derim hep,
Sözlerin yüreðimde hasretle hep.
Ben seni bekledim bu þehirde hep,
Sevince doluyor her yanýn hayat.

Bazen hüzün dolu, bazen bahtiyar,
Her yanýmda saklý eski yaralar,
Kýrýlan umutlar yeniden yanar,
Kül olup kapýna gelse de hayat

Bir gün mezar taþým susarsa eðer,
Kumcu’da çok derin kök salar bu yer.
Ve geçmiþle dolup taþar her seher,
Son kez mýsralarýmda yaþar hayat.

Halil Kumcu
18 Kasým 2024 / Pazartesi / Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: