Gecenin mehtabý, gönüllere düþtüðü ân, Dolunay hâlesiyle, seni görürdük inan, Bir maþuk edasýyla, kalýr dehlizde sevdân, *Gün biter, güneþ söner; gece çökerdi hüzün, *Kalpler durgun, umut boþ, mavi iken gündüzün.
Mahzenin çehresinde, küf kokulu bir duvar, Aþýðýn rahlesinde, hercai çiçekler var, Ruhlar ölü gibidir, kalbin içinde mezar, *Açýlan kabirlerden, yükselir arþa selâ!.. *Hasta olan ruhumuz, infazýna müptelâ,
Ey kalbimdeki hayal, erer misin huzura? Riyakar bir tazarrudan gidilir mi nura? Ýsrafil melek bir gün, üflediði an sur’a *Uyku tutmaz gözleri, akla ziyan bir acý *Vicdansýz bir hayatýn, hep zehirdir ilacý!..
Öyle bir hicrandýr ki; derya gibi bir serap, Umudum sana muhtaç, çekilmiyor ýzdýrap, Hayaller birer kâbus, hicrandýr gönle azap, *Raks eden zihinlerin kýskacýnda kalmakta, *Ruhun vâveylâsý bu senfoniyle çalmakta.
Kalbin vuslât arzusu, giderken hep sonsuza, Yürekten intizar et, yük olmazsa omuza, Gamze çakan gözlerin, bakarken yakamoza, *Güllere hazan vurur, baharýn gölgesinde, *Kuþlar kanat çýrpardý, ölümün ensesinde.
Ruhumuz ölse bile, vicdan vardý her canda! Masmavi gökyüzünü, karanlýk sardýðýnda, Her mevsim bahar olur, her kýþýn arkasýnda. *Vicdaným vehm içinde, dosta gitmez hitâbým, *Sancýlý bir hayatýn, pençesinde bîtâbým.
...andelip...
Sosyal Medyada Paylaşın:
andelip Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.