Yeni bir güne baþlamak ne zor yüreðim Tutsak bir kalpte tükenen bir ömür Hep gidesi olur mu insanýn hazýrlýksýz Ne yangýnlardan geçmișken Ve bu yürek seni seçmiþken Yediremiyorum artýk Bu güçsüz bedenime aðýr geliyor Senden deðil kendimden geçmișken.
Sözüm ona Baharlar çok uzak artýk bana Yanýp kül oldum, yakaným ise meçhul Etmiþken bu kalbi kendine kul Ýstemez artýk bu aþka bir kefen Örtün üstüme yýrtýk bir çul.
Bir zamanlar umutla dolup taþan, Bu kalp þimdi sessiz,nefessiz bomboþ bir liman. Fýrtýnadan fýrtýnaya savrulup kaybolmuþken rotam, Gözlerimde nemli yine iç çekiþli, unutulmuþ bir akþam.
Sosyal Medyada Paylaşın:
EBU'LFEZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.