Şair

Þiir yazmak için yazmamalý þair,
Gönül baðýndan bir salkým üzüm uzatmalý.
Her üzüm tanesinde anlatmalý ne varsa hayata dair.

Bir demet gül uzatmalý bazen,
Her gülü dikeni batmadan tutmalý sevenleri.
Elden ele, gönülden gönüle dolanmalý;
Her þiirde farklý ufuklara akmalý gönlü.
Bazen ekþi, bazen tatlý gelmeli mesela,
Kimi zaman fakir, kimi zaman zengin olmalý hayalleri.
Kimi zaman düþüp dizlerini kanatmalý,
Ama her defasýnda yeniden kalmalý.

Her mýsrada farklý bir geceye sýðmalý düþleri,
Bazen de þarkýlar yankýlanmalý kulaklarda,
Dolaþmalý gönül sokaklarýnda
Þairin kalbi yerine atan þiirlerin.

Gönlü her þiirde dinlenmeli þairin,
Her durakta bir tebessüm bulmalý.
Bir yaðmur damlasýnda,
Bir çiçek kokusunda,
Ve her uykusuz gecede,
Kendini bulmalý okuyaný yeniden.

Bazen kýþ, bazen bahar olmalý þair,
Bazen de kurak yürekleri yaðmur olup ýslatmalý.
Her þiiri yeni bir rüya gibi olmalý;
Ne çok derin, ne de çok kýsa.

Kulaklara fýsýldayan her bir mýsrada,
Sessizliðin içinde bir çýðlýk yankýlanmalý,
Bir çið tanesi gibi usulca düþmeli yüreðe,
Ve orada, sessizce filizlenmeli.

Ýnsaný kendiyle baþ baþa býrakmalý,
Bir anýyý hatýrlatmalý ansýzýn ,bir özlem gibi süzülmeli gözlerden.
Zamana karþý gelmeli bazen,
Bazen de zamana býrakmalý her þeyi.

Her okuyanda baþka bir dünyaya kapý açmalý,
Bir kâðýt üzerinde yollar çizdirip,
Hiç gidilmeyen yerlere götürmeli mýsradan gemilerini
Tanýdýk bir sesten uzak, gizemli bir sesle.

Dizeler, yürekten yüreðe bir köprü olmalý þairden sevenine,
Bazen sarmalý en derin yaralarý,
Bazen de unutturmalý kalbi yaralayaný,
Bir anlýk huzur gibi, sessiz ve ince.

Ebulfez Taþdemir

Sosyal Medyada Paylaşın: