Yaþamak mý Gerçekten deðer mi bu kadar acýya, Gülmezken hiç yüreðim, Doymuþken bu cýlýz bedenim sancýya, Beklerken kapýmda hep ölüm, Yaþamak ne komik ne saçma.
Ölüm Diyemiyorsun ki sana küsüm, Aç hadi bana kollarýný Unutma ama ben zaten yaþamaya mahkum Bir ölüyüm.
Ebulfez Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
EBU'LFEZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.