senindir yalnızlık

senindir yalnýzlýk

aklýný kazýyarak iþlenmiþ alnýna
son soluða uzanan yolun hüznü
dar zamanlarý, kör kuyularý geçtin
iki büklüm ahlarla durdun yamaca.

çevrildi yolun ateþ kusan namlularla
sen özgürlük onlar ölüm diye baðýrdýlar
vurdular, içinden çýkýlmaz aðýr sözlerle
saracak günler, kurþunu sýcak yaralarýný.

dönüp bakmadýðýn peþin sýra korku
ayaðýn taþlanýnca diklendin kayayla
kavuþamadýn, kesilmiþ halkýn çaðlayaný
göz kulak alýþýk, çýkmaz aðýzlý karanlýða.

bilsen, yanar mý ýþýðýn yâr tutunca elini
önüne baðlandý durdu yorgun dizlerin
düþledin sevdalý mendil asmayý
yeþerdi güze karþý duran dilek aðacýn.

dedenden kalma bir söz tokatladý yüzünü
‘yaralanma sakýn, gün güne derinleþir,
kapýsýz bacasýz, yapyalnýz kalýrsýn’
bulutluydun yine de anlamadýn!..

zeki kýrhan

Sosyal Medyada Paylaşın: