Kaputuna sarýnmýþ,
Karlarýn arasýnda uyurken
O ’aralýk’ nasýl yer bulmuþ kimbilir zihninde;
Hangi arada düþünceler duruvermiþ de
Uykunun bulutsu evrenine göçmüþ Ata’mýz?..
Bir rüya görmüþ mü
Çocuk Mustafa’ya dair;
Uçurtmasýný salmýþ bulutlara,
Annesi kahvaltýya çaðýrýyor pencereden?..
O yücelikte bir adam
Koca daðlar gibi,
Bir rüyaya teslim olabiliyor mu
Herkes gibi?..
Tek bir dokunuþta bulunmadan,
En büyük aþký milletinin istikbaline dair
Bir endiþe bulutu bile katmadan
Diðer pamuk gibi olanlar arasýna,
Býrakabiliyor mu kendini uykuya?..
‘Küçük Mustafa’ olarak kalabiliyor mu
Bir an bile?
Memleketine iliþkin
Zihninde çizdiði resme
Hayat vermek için
Bir saniye bile kaybetmeye
Tahammülü olmadýðýndan,
Savaþýyor mu yoksa o bulutlarla da?..
Ülkesini paramparça etmeye çalýþan
Düþmanlarýymýþ gibi…
Bir saniye bile nefes alabiliyor mu;
En büyük aþký, milleti olmadan
O her bir saniyenin içinde?..
Ata’mýz uyumuyor ki aslýnda o resimde!..
Sadece dinlendiriyor güzel bedenini…
Ruhu koþtururken düþmanýn peþinde,
Nefesi kesilip de arkada kalmasýn diye bedeni;
Koþturabilsin diye durmadan,
O sýrtlanlarý def edebilmek için
Bu topraklardan,
Kýsacýk bir mola veriyor sadece…
Köstek olmamak için,
O çok sevdiði askerlerine…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.