YÜREÐÝMDE AYAK ÝZLERÝN VAR
Yine
Akþam oluyor.
Aydýnlýða veda için hazýrlanýyor bulutlar.
Penceremden uzaklara bakýyorum.
Belki, oralarda bir yerlerdesin diye.
Senden gelecek bir ýþýða
Asýlý kalýyor gözlerim.
Bu kaçýncý kadeh bilmiyorum
Umuda kaldýrdýðým,
Dumanýnda hüzünlerimi daðýttýðým
Kaçýncý paket sigaram.
Ýmkansýz gibi görünse de
Bir umut !
Bir umut iþte,
Yüreðimde yeþillendirdiðim.
Vazgeçemediðim bir vuslat.
Yüreðime kanat takýþlarýný beklediðim bir hasret
Belki de hiç sahip olamayacaðým bir mesnet !..
Yine,
Kül rengi bulutlar
En koyu siyahýna býrakmýþ geceyi.
Ölüm geçiyor düþlerimden.
Sarý,kýrmýzý,siyah mor ölümler geçiyor.
Masum,günahsýz çocuklar.
Hatmi güllerinin kokusu geliyor burnuma.
Korkuyorum !...
Hem de çok korkuyorum.
Ellerini arýyorum,
Yok !
Gözlerini arýyorum,
Yok !
Sesin yok, nefesin yok,
Yok yok yok yoksun !...
Seni bulamýyorum.
Yüreðime soruyorum.
Gitmiþsin.
Yüreðime basa basa gitmiþsin.
Ayak izlerini görüyorum...
Hande HAGHGOUÝ
14.10.2008,salý
çengelköy/ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.