ÇOCUK YÜREÐÝMÝ GERÝ VERÝN BANA
Bugünlerde
Sýradýþý, bir sýkýntýsý var yüreðimin.
Dalgýným.
Galiba, huy edindim duyarsýzlýklarý.
Yarý duru zamanlarým da,
Günler birbirini hýzla kovalýyor.
Yetiþemiyorum.
Geceyle örtüyorum eksik kalan yanlarýmý.
Hayatýn acýmasýzlýðýna karþý
Boynum bükülüyor...
Aslýnda hiçbir sitemim yok.
Sadece adanýþ isteyen duygularým öksüz.
Amansýz, loþ bir aydýnlýðýn
Kollarýna býrakýyorum kendimi.
Ruhuma hüzün veren mahmur aydýnlýðýn,
Yüreðime astýðý
Fotoðraflar arasýnda kaybolurken,
Bir sokak köpeðinin
Geceye meydan okuyan hoyrat ulumalarý
Kulaklarýmý týrmalýyor.
Sorumsuz bir yalpalayýþýn ardýndan
Kendime dayanarak,içime bakmak
Kirlenen deðerlerimin izdüþümlerini,
Masum günahlarýmla,yýkamak istiyorum.
Ýçimde delice inleyen bir söz düellosu.
Kendime karþý acýmasýz
Son hükmü veriyorum.
Suçluyum !
Þimdi, kendimden özür diliyorum.
Ellerimden gözlerimden,
Hoyratça kullandýðým yüreðimden,
Kirlettiðim deðerlerimden,
Vazgeçtiðim ilkelerimden
Özür diliyorum !
_ Çocuk yüreðimi geri verin bana, onu çok özlüyorum !
Hande HAGHGOUÝ
12.10.2008
Çengelköy/ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.