KADIN GÝBÝ SEVERÝM
(Ýbrahim SADRÝ’ye misilleme)
Ben seni hiç sevmedim ki,
Ben, yüreðimde sönmüþ bir volkan gibi duran yüreðimin,
Sesinden sarsýlarak patlamasýný
Lavlarýn bedenimden süzülerek akmasýný,
Yakarken tüm bedenimi
Acýlarýmdan, yeni bir ben’in doðmasýný sevdim !
Ben seni hiç sevmedim ki ;
Ben,aþký meydan muharebesine çevirenler le savaþmayý
Uðruna kan dökmeyi,yüreðinde ihtilaller yapmayý
Kan,viran içinde kalan yüreðimin gelincik tarlasýna dönmesini
Gözyaþlarýyla sulanmasýný bir çiçeðin
Acýlarýmýn doðurduðu binlerce gelinciði sevdim !
Ben seni hiç sevmedim ki ;
Senin,bana þiirler okumaný sevdim,þarkýlar söylemeni
Koþarak sana gelmemin sevincini,gözlerinde görmeyi
Dönerken senden, ellerime verdiðin yýldýzlara,
Samanyolunun ardýmdan kahroluþunu,
Sýrtýmdan kör bir hançerle kahpeçe vuruþunu,
Her akþam Süreyya yýldýzý gibi yeniden doðuþumu
Ölüþümü,küllerinden tekrar diriliþimi sevdim !
Ben seni hiç sevmedim ki ;
Ben,sevilmeden sevmeyi acýlarýmý, sevinçlerimi içime gömmeyi,
Ne kadar susulacaksa,peygamber misali susmayý
Yaradana sýðýnýp karanlýkta yürümeyi
Bütün kötülükleri önüme alýp,yýrtarak göðsümü
Gerilmiþ yaylarda, ucu zehirli oklara karþý, arkama seni alýp
Açarak kollarýmý ‘’hadiii vurun beni‘’ diyen,
Ölüme meydan okuyuþlarýmý sevdim !
Ben seni hiç sevmedim ki ;
Ben,bana geliþlerinde topraðýn çiçek açmasýný,
Meyve vermesini aðaçlarýn,kelebeðin kozasýndan çýkmasýný
Gidiþlerinde,
Savrulmayý rüzgarýnda,deli bir yaðmur gibi yaðmayý
Kardelen misali,kar altýndan gülümsemeyi sevdim !
Ben,seni hiç sevmedim ki ;
Ben,zemheri ayazýnda kalmýþ sokak çocuðu gibi titreyen bedenimin,
Dudaklarýn dokunuþuyla ýsýnýþýný,
Ellerinin saçlarýmda dolaþmasýný,
Sokak lambasý gibi odamý aydýnlatan ýþýðýný,
Sevgini, üzerime yorgan misali örtüþünü,alnýmdan öpüþünü sevdim !
Ben seni hiç sevmedim ki ;
Ben,senden kalan kýrýk dökük anýlarýmý alýp avuçlarýma,
Geceler boyu koynuma alarak,
Yeni doðmuþ bir bebek misali,nefesimle ýsýtýp
Ninniler söyleyerek uyutuþumu,kýsýr bir anne þevkatiyle sarýlýþlarýmý,
Omzuna düþen bir tel saçýný yere atmaya kýyamayýþýmý sevdim !
Ben,seni hiç sevmedim ki,
Aç kalýþlarýma bakmadan, tok tutuþlarýmý,
Kanýmla besleyiþlerimi,son damlasýnda tükeniþlerimi görmeyiþlerini,
Ölümüne bir sevda da
Bir masal gibi yokoluþlarýmý sevdim !
Ýþte ben sevdim mi böyle,
Ana gibi,evlat gibi,avrat gibi,yar gibi,
Kadýn gibi severim,
Kadýn gibi !
Hande HAGHGOUÝ
24 TEMMUZ 2008,perþembe
çengelköy/ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.