Sus

Geriye dönmeyen zamanýn ilerleyiþi tüketiyor nefesimi.
Kendine benzemeyen bir ben bakýyorum aynaya.
Birde suskun dudaklarý, Bakýþlarýmýn.

Ecelsiz ölümler düþtü payýna;
Sitemim kendime..
Yalansýz bir ölümün ömrüydü,
Doymayan gözlerin topraða bakýþý.

Kendine has üslubum ile..
Kanattým yýldýzlarýn bileðini.
Penceresinde beni bekleyen Kuþlarý
Kýrýk aynasýndan seyrettim odanýn.
Benliði kiralýk insanlara býraktým
Kokuþmuþ dünya sokaklarýný.

Bileti mahþere Kesilen yolculuðun
Yalnýzlýðý oturuyor yan koltukta.
Omzuna yüklenen yükün en aðýr yokuþu yordu dizimi
Sensizliði besteledigim o sokaklarda
Þehre seslendi,
Kýrýlacak bir yeri kalmamýþ kalbim.
Son bir tebessüm..
Kapattý gözlerini "Aþk".

Serdar Özyanýz

Sosyal Medyada Paylaşın: